biletë
Shqip
Biletë f.sh. -
- Copë e vogël letre a kartoni, me shënimet e nevojshme, që merret kundrejt një pagese dhe që përdoret për të parë një shfaqje a një lojë, për të hyrë në një vend argëtimi, për të udhëtuar me një mjet etj. Biletë kinemaje (teatri, sporti). Bileta e hyrjes. Biletë udhëtimi. Biletë autobusi (treni, aeroplani, vapori). Biletë lotarie. Biletë vajtje-ardhje. Biletë e klasës së parë. Gjysmë biletë. Çmimi i biletës. Bllok biletash. Shitës biletash. Blej (pres, marr) biletën. Hyri pa biletë. Kontrolloj (gris) biletat.
- fin. Kartëmonedhë, bankënotë. Biletë banke (bankare).
- Fletë letre me pyetjet, të cilave duhet t'u përgjigjet nxënësi a studenti në provim. Biletë provimi. Pyetjet e biletës. Pyetje jashtë biletës.[1]
Etimologjia
Shqiptimi
Sinonime
Antonime
Fjalë të prejardhura
Në gjuhë tjera
Referencat
- Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.