besimtar

Shqip

Besimtar

I m.sh. - Ai që beson dogmat e një feje; ai që pranon se ka perëndi, njeri fetar.

II mb. - Që beson në dogmat e një feje, që pranon se ka perëndi, fetar. Njeri besimtar. Plaka besimtare.[1]

Etimologjia

Shqiptimi

Sinonime

Antonime

Fjalë të prejardhura

Në gjuhë tjera

Referencat

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.