bejleg

Shqip

Bejleg

I m.sh.vjet. - Dyluftim. E thirri (doli) në bejleg. U mat (luftoi) në bejleg. Ndau bejlegun bëri dyluftim.

II m.sh.krahin. -

  1. Tufa e luleve në majë të bimës së misrit, lulja e misrit. Lëshon (nxjerr) bejleg. Ka ardhur misri në bejleg po lëshon lule misri.
  2. sh. ~gë, ~gët. Tufë flokësh; balluke. Grua me bejlegë. La bejleg. Preu bejlegët.
  3. Kec a qengj trupvogël ose që është pjellë para kohe.
  4. fig. Njeri që dallohet nga një shenjë a nga një cen; njeri trupvogël e i fortë.[1]

Etimologjia

Shqiptimi

Sinonime

Antonime

Fjalë të prejardhura

Në gjuhë tjera

Referencat

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.