bej

Shqip

Bej m.sh. -

  1. hist. Pronar tokash në sistemin ekonomik feudal në Shqipëri para Çlirimit, pjesëtar i klasës çifligare sunduese. Beu i fshatit. Tokat (kullat) e beut. Shpronësimi i bejlerëve. Lufta kundër bejlerëve.
  2. hist. Titull i vjetër turk për qeveritarin e një krahine dhe më pas titull fisnikërie më i ulët se i pashait.
  3. vjet. Përdorej në Shqipëri para Çlirimit, zakonisht pas emrit të një njeriu, në shenjë nderimi, me kuptimin «zoti».
  • Rrinte si beu në kashtë tall. shih te kashtë,~a,[1]

Etimologjia

Shqiptimi

Sinonime

Antonime

Fjalë të prejardhura

Në gjuhë tjera

Referencat

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.