bastun

Bastun m.sh. -

  1. Shkop i gjatë me dorezë të kthyer, që mbajnë zakonisht pleqtë për t'u mbështetur kur ecin. Bastun arre (fildishi). Doreza (koka) e bastunit. Mbështetem në bastun. Eci me bastun. E qëlloi me bastun.
  2. veter. Shkop i gjatë i shkallëzuar, që përdoret për të matur lartësinë e kafshës. Mat me bastun.
  3. vjet. Bukë e gjatë dhe e hollë.[1]

Etimologjia

Prononcimi

Sinonime

Antonime

Fjalë rrjedhëse

Në gjuhë tjera

Referencat

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.