banor

Banor m.sh. - Ai që banon vazhdimisht a gjatë në një vend (në një shtëpi, në një qytet, në një shtet etj.); vendës. Banorë të përhershëm (të përkohshëm). Banorët e Shqipërisë. Banorët e lagjes (e rrugës). Banorët e qyteteve (e fshatrave). Banorët e bjeshkëve. Banorët e pyllit kafshët e shpendët e pyllit. Banorët e detit peshqit. Shtimi (pakësimi) i banorëve.[1]

Etimologjia

Prononcimi

Sinonime

Antonime

Fjalë rrjedhëse

Në gjuhë tjera

Referencat

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.